Ανάγκα και θεοί πείθονται έλεγαν οι πρόγονοι μας. Επρεπε να συμβούν όλα αυτά, η ρωσική εισβολή, ο πόλεμος το εμπάργκο κι η καθήλωση όλων των διακρατικών δικαιοπραξιών, προτού η καστοριανή γουνοποιία αντιληφθεί το αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει στις έως τώρα υφιστάμενες αγορές Ρωσίας και Ουκρανίας, πριν αναζητήσει νέες. Δυο είναι οι εναπομένοντες και πιθανοί εταίροι σε αυτή την ανακατεύθυνση της καστοριανής επιχειρηματικότητας.
Ο ένας -και μεγαλύτερος- έιναι η αγορά της Κίνας –η οποία ωστόσο, λίγο-πολύ αυτοεξυπηρετείται- και ο δεύτερος είναι η αγορά της νότιας Κορέας η οποία εμφανίζει πολλά και θετικά σημεία συνεργασίας. Οι πρώτες επαφές -τη συνεργία των εμπορικών αντιπροσώπων της Ελλάδας στην Σεούλ- τουλάχιστον αυτό δείχνουν.
Ηδη κατέστη δυνατό να έρθει η πρώτη εμπορική αποστολή των απωανατολιτών και οιονεί εμπόρων στην Καστοριά και αυτό είναι κάτι το οποίο, από μόνο του, συνιστά μια άκρως θετική εξέλιξη.
Διότι θα ήταν τελείως διαφορετικό πράγμα να πηγαίναμε εμείς ιχνηλατώντας στα τυφλά για κάποιες εμπορικές επαφές και τελείως διαφορετικό να έρχεται μια έτοιμη, στημένη αποστολή εμπορικών επιτετραμμένων, προκειμένου να δει, να διαπιστώσει, να παζαρέψει και να δρομολογήσει συνεργασίες.
Άλλο πράγμα να ζητάς και άλλο να προσφέρεις. Αποτελεί θεμελιώδες δόγμα του marketing πως προκειμένου να διαπραγματευτεί κάποιος με ευνοϊκούς για τον εαυτό του όρους θα πρέπει να το κάνει ευρισκόμενος, είτε σε μια πραγματική, είτε σε μια εικονική θέση ισχύος. Και άκρως δηλωτική αυτού του διδάγματος είναι μια ιστορία που αναφέρει ο Ηρόδοτος και διαδραματίστηκε πριν από 2500 χρόνια.
Όταν κάποτε οι Πέρσες πολιόρκησαν για 11 ολόκληρα έτη την αρχαία Μίλητο, κατάφεραν να φέρουν τον έγκλειστο λαό της σε μια κατάσταση σιτοδείας και λιμού. Τότε ο πολιορκητής Αλυάττης απέστειλε έναν πρέσβη του στην πόλη, προκειμένου να συζητήσει για τους όρους της παράδοσης της .
Από την πλευρά του όμως ο τύραννος Θρασύβουλος ήταν μεγάλος πολιτικάντης . Ξεκίνησε μια ολόκληρη μηχανή ξεγελάσματος του πρέσβη. Αφού μάζεψε όλα τα διαθέσιμα υπολείμματα σίτου και τα στίβαξε στην αγορά έβαλε κατόπιν τους Μιλήσιους να τρώνε, να πίνουν και να γλεντοκοπάνε καθώς περνούσε από δίπλα τους ο επιτετραμμένος, έτσι ώστε να του δώσουν την εντύπωση πως διέθεταν ακόμη αφθονία τροφίμων. Το κόλπο έπιασε, ο πρέσβης επέστρεψε και ανέφερε το ανυποχώρητο των Μιλησίων στον Αλυάττη κι αυτός -θέλοντας και μη- τα μάζεψε κι αποχώρησε.
Με τον ίδιο τρόπο είναι που πρέπει να διαπραγματευτούν και οι Καστοριανοί με τους Κορεάτες.
Δεν θα πρέπει να τους δώσουμε επ’ ουδενί την εντύπωση πως μας βρίσκουν σε άσχημη στιγμή και σε δύσκολη θέση. Ό,τι διαπραγματεύσεις γίνουν, θα πρέπει να γίνουν από θέση ισχύος.