ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τη Δώρα Κωτσοπούλου, τη δημοσιογράφο και συγγραφέα του βιβλίου ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ, αγαπημένη κι εκλεκτή φίλη για την τιμή που μου κάνει να παρουσιάζω απόψε το πόνημά της, το πρώτο της βιβλίο που είναι γραμμένο με πολλή αγάπη αλλά και με κόπο και μεράκι όπως γράφει η ίδια στο εισαγωγικό της σημείωμα. Πρόκειται για ένα βιβλίο εξαιρετικά ενδιαφέρον και ιδιαίτερα πρωτότυπο τόσο ως προς τη θεματική του όσο και ως προς τη δομή του. Το βιβλίο σε κεντρίζει από την πρώτη στιγμή που το αγγίζεις. Ο τίτλος ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ σύντομος, ευφάνταστος με την ανάποδη καρδούλα ανάμεσα στη γραφή του, σου αποκαλύπτει απευθείας τη θεματική του. Από τη μία ο έρωτας, αυτό το ισχυρό ανθρώπινο συναίσθημα, που κυριεύει τους ανθρώπους, αυτή η μοναδική εμπειρία που παρασύρει, και μεταμορφώνει την ανθρώπινη ύπαρξη και από την άλλη η λέξη ιστός, ο κόσμος του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που επηρεάζουν και αλλάζουν την καθημερινότητά μας θέτοντας σε μία νέα βάση την ίδια την εμπειρία του έρωτα, Ολοένα και περισσότερο έρχονται στο φως της δημοσιότητας έρευνες που δείχνουν ότι ο έρωτας μετατοπίζεται από την οffline ζωή (εκτός σύνδεσης ζωή) , στην online.
Πρόκειται επομένως για ένα βιβλίο που προβάλλει ένα σύγχρονο θέμα με πολλές διαστάσεις. Και το κάνει η συγγραφέας αριστοτεχνικά με ευαίσθητη λογοτεχνική γραφή με στοχαστική φιλοσοφική ματιά αποτυπώνοντας σκέψεις, προβληματισμούς, συναισθήματα, εμπειρίες και βιώματα όπως υπογραμμίζεται και στον υπότιτλο «αληθινές ιστορίες».
Ο τίτλος στο εξώφυλλο συμπληρώνεται ταιριαστά με 5 όμορφες εικαστικές πινελιές της επίσης αγαπημένης και ξεχωριστής φίλης της ζωγράφου Δωροθέας Χαρίτωνα. Ένα καλλιγράμματο πρόσωπο μιας νεαρής γυναίκας με λέξεις που ταξιδεύουν , συγκινούν, προβληματίζουν, πονούν σε προετοιμάζουν για τη γοητευτική αναγνωστική διαδρομή που θα ακολουθήσει . Η έξοχη λογοτεχνική αφήγηση εμπλουτίζεται δημιουργικά με ισάριθμα με την εικονογράφηση ποιήματα της κ. Θεοφανούς Θεοχάρη. Παρατηρούμε λοιπόν, μία θαυμαστή σύζευξη της Λογοτεχνίας της ποίησης και της ζωγραφικής που δίνουν προέκταση στις λέξεις της συγγραφέα και με πολλή τρυφερότητα κι ευαισθησία μας κάνουν κοινωνούς στα μηνύματα που μεταφέρει το βιβλίο για τον έρωτα μέσω του ιστού.
Το βιβλίο περιλαμβάνει δύο κεφάλαια. Το πρώτο που καταλαμβάνει και το μεγαλύτερο μέρος του αναπτύσσεται σε 11 υποενότητες τιτλοφορημένες σε μια αλυσίδα κρίκων που ξεδιπλώνουν τον κατακερματισμένο, ρευστό και μεταβαλλόμενο εαυτό της πρωταγωνίστριας, της Λένας, που απέλπιδα αναζητά το μεγάλο έρωτα της ζωής της στη διαδικτυακή της σχέση με τον μηχανικό της, τον Άρη, διεκδικώντας πεισματικά κι επίμονα την αγάπη, τον σεβασμό, τη φιλία, την ευτυχία. Το δεύτερο κεφάλαιο χωρίς υποενότητες λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο ως ο επίλογος του βιβλίου με χαρακτήρα απολογητικό, ενδοσκοπικό, αναστοχαστικό των επιλογών και των γεγονότων που διαδραματίζονται στην πλοκή της ιστορίας με περισσή συνειδητοποίηση από την πρωταγωνίστρια όσων την έχουν σημαδέψει.
Ιδιαίτερα θα ήθελα να σταθώ στο προσωπικό και εξομολογητικό ύφος που έχει ο λόγος της συγγραφέα επιλέγοντας ως μορφικό κι εκφραστικό χαρακτηριστικό του βιβλίου της το α΄πρόσωπο, άλλοτε στον ενικό και άλλοτε στον πληθυντικό. Από την αρχή έως το τέλος η αφήγηση έχει αμεσότητα, ζωντάνια, ενδιαφέρον αλλά και συγκινησιακή φόρτιση. Με το προσωπικό της φίλτρο και την υποκειμενικότητα της εσωτερικής οπτικής της γωνίας η συγγραφέας, μοιράζεται τη γραφής της με τον αναγνώστη δημιουργώντας μια σχέση οικειότητας και εμπιστοσύνης .
Σε όλες τις σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης παρακολουθεί με αμείωτο ενδιαφέρον την ανάγκη της πρωταγωνίστριας να δραπετεύει από τη δυνητική της πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που τη βιώνει με αυξανόμενη ναρκισσιστική οδύνη, με υπαρξιακή αγωνία και παθιασμένα αναζητά την ικανοποίηση της επιθυμίας για συναισθηματική πληρότητα, αποδοχή κι ευχαρίστηση στο διαδίκτυο. Θα θέσω στο σημείο αυτό ένα ερώτημα που μου προκαλεί το βιβλίο της αγαπητής Δώρας το οποίο θεωρώ κεντρικό αφού προβάλλεται καθαρά και με σαφήνεια σε κάθε του σημείο. Μπορούν πράγματι δύο άνθρωποι επικοινωνώντας διαδικτυακά να οδηγηθούν σε μία σχέση αληθινή; Μήπως εντέλει είναι μια μάταιη αναζήτηση νοήματος στη ζωή μας; Τι κρύβεται τελικά πίσω από όλα αυτά; Φυσικά τέτοια απάντηση συγκεκριμένη δεν δίνεται και καλώς κατά τη γνώμη γιατί έτσι θα περιοριζόταν η αναγνωστική αξία και το ενδιαφέρον του βιβλίου. Εμμέσως όμως η εξέλιξη της διαδικτυακής σχέσης που προβάλλει η ιστορία του βιβλίου φέρνει στο προσκήνιο τα συστατικά στοιχεία κάθε αληθινής σχέσης, που σύμφωνα με τα γραφόμενα της συγγραφέα, είναι η άμεση επαφή με το μυαλό, την ψυχή και την καρδιά του άλλου χωρίς όμως συναισθηματική εξάρτηση που είναι πιο δύσκολη από την επαγγελματική ή την κοινωνική γιατί δεν μας αφήνει να αλλάξουμε. Η εξάρτηση αυτή μας αγκιστρώνει σε μια ουτοπική και ψεύτικη σχέση αγάπης και ανασφάλειας απέραντα μακριά από την κατανόηση, την αμοιβαιότητα, το μοίρασμα, τη συζήτηση, την ουσιαστική επικοινωνία.
Η διαδικτυακή ερωτική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στη Λένα και τον μηχανικό της νοηματοδοτείται ανελλιπώς και παρατεταμένα από στοχαστικές και πολύ ευαίσθητες αναφορές στις αξίες της ζωής που κατά τη συγγραφέα οφείλει κάθε σχέση αγάπης να υπηρετεί. Έτσι μέσα από ρητά και φράσεις επωνύμων αλλά τις περισσότερες φορές με σκέψεις της ίδιας της, που απηχούν αλήθειες αναλλοίωτες προβαλλόμενες από τα έγκατα της ψυχής και της ύπαρξης της ανήσυχης πρωταγωνίστριας, που η καρδιά της πονά, νιώθει ανασφάλεια και ζήλια τονίζεται πόσο σημαντική είναι η ψυχική και η διανοητική επικοινωνία χωρίς φυσικά να εξαιρείται η φυσική διάσταση της σχέσης. Πόσο καλά γνωρίζει η συγγραφέας τη σημασία αυτής της διάστασης στη σχέση δηλαδή τη φυσική επαφή, την αγκαλιά, το φιλί, τη σωματική οικειότητα που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντικατασταθούν με κάτι άλλο πέρα από την πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία και γι΄ αυτό στην πλοκή της ιστορίας εκτός από τις καθημερινές διαδικτυακές συναντήσεις των ηρώων δεν παραλείπονται και οι φυσικές συναντήσεις ελάχιστες βέβαια αλλά υπαρκτές.
Αξίζει λοιπόν να σταθούμε σε φράσεις από το βιβλίο που λειτουργούν παραινετικά και όσες φορές κι αν τις διαβάσει κανείς έχουν κατά τη γνώμη μου τεράστια ευεργετική επίδραση στην ψυχή μας, Είναι πάρα πολλές με ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα η καθεμία αλλά από οικονομία χρόνου στέκομαι στις εξής:
-Το ξέρω πάλι θα μου πεις είναι δύσκολα. Μα δεν ξέρω κάτι στη ζωή αυτή που να είναι πραγματικά αληθινό και όμορφο. Ποιοτικό γνήσιο κι σημαντικό και να μην προϋποθέτει αγώνα κόπο και προσπάθεια.
-Εκεί σ΄αυτό το πάντρεμα του πόνου με τον φόβο, γεννιέται η αλλαγή σου.
-Πρέπει να αφήνουμε τους άλλους γύρω μας να γνωρίζουν πόσο πολύτιμοι είναι για εμάς, πόσο η παρουσία τους μετρά και καθορίζει τη ζωή μας.
Ο άνθρωπος είναι τόσο δυστυχισμένος όσο ακριβώς φαντάζεται πως είναι και το ίδιο ισχύει για το πόσο ευτυχισμένος είναι.
Στη συνείδηση της συγγραφέα Η ψυχή μας… Δε φυλακίζεται η ψυχή… Μόνο ταξιδεύει… στο άτομο που αγγίζει την καρδιά μας.
Κλείνοντας τη μικρή μου αυτή παρουσίαση θέλω να πω ότι η καρδιά μπορεί να πληγώνεται πάντα στον έρωτα και παλιά και τώρα που το Διαδίκτυο μεταλλάσσει τον κώδικα επικοινωνίας. Τα συστατικά όμως στοιχεία της ερωτικής σχέσης η αγάπη, η εμπιστοσύνη και ο σεβασμός θα είναι αιώνια και σε καμία περίπτωση δεν λιγοστεύουν το βάρος και τη σημασία αυτής της ακατανίκητης επιθυμίας, της θείας τρέλας όπως χαρακτηρίζει ο Πλάτωνας τον έρωτα, το πανανθρώπινο αυτό συναίσθημα που αν έλειπε από τη ζωή μας πολλοί ποιητές και στιχουργοί θα έμεναν άνεργοι.
Τελικά νομίζω ότι το βιβλίο της Δώρας «ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ» πέρα από τους προβληματισμούς που θέτει στον αναγνώστη για τη φύση του στα χρόνια του διαδικτύου κατά βάθος είναι ένας ύμνος στον έρωτα, μία κατάφαση στην κυριαρχική του θέση στη ζωή μας ακόμα και σε δύσκολες στιγμές με κρίσιμα διλήμματα που κρίνουν την ίδια μας τη ζωή. Ολοκληρώνω με την ακροτελεύταιά της φράση που μπαίνει και ως υστερόγραφο στο βιβλίο:
Φεύγεις με ίσιο ανάστημα και με τη χαρά ότι εσύ έδωσες την αλήθεια της καρδιάς σου, ακόμα κι αν δεν πήρες τίποτα. Έτσι κι αλλιώς, η αξία μας δεν κρίνεται από την αναγνώριση των άλλων, φαίνεται σε αυτά που δίνουμε στους άλλους.
Αγαπητή Δώρα, συγχαρητήρια για το εξαιρετικό σου βιβλίο. Σε ευχαριστούμε για το σπουδαίο δώρο που μας χαρίζεις, μία τονωτική αξιακή ένεση συναισθηματικού ξοδέματος που τόσο έχουμε υποβαθμίσει και υποτιμήσει αλλά τόσο αναγκαία συνθήκη είναι για μια σχέση αληθινή κι ολοκληρωμένη. Να είναι καλοτάξιδο και καλοδιαβασμένο και γρήγορα να μας χαρίσεις και το επόμενο.
Σας ευχαριστώ!