Έναν Αντώνη που σπρώξαμε όλοι στην θάλασσα, έναν συνάνθρωπο που ακόμη κι αν δεν τον χλευασαμε, σίγουρα ανεχτηκαμε αυτούς που το έκαναν.

Που να μπλέκεις τώρα! Ποιος εναντιώνεται στους πολλούς;

Ποιος σηκώνει τόσο βάρος και ύψος αντιπάθειας από την πλειοψηφία; Λίγοι, πραγματικά λίγοι.

Πόσο δύσκολο ήταν να αρπάξουν τον συνάνθρωπο και να τον σύρουν στην ζωή; Αν φορούσε πανάκριβο κοστούμι και rolex στο χέρι θα ήταν αλλιώς τα πράγματα;

Λύπη μόνο για αθώους ανθρώπους που χάνουν την ζωή τους τόσο άδικα σαν να μην είχε καμία αξία η ύπαρξη τους.

Κι όμως και η ζωή και ο θάνατος τους έχουν την μεγαλύτερη αξία αφού μας αποδεικνύουν πόσο μικρός , φτωχός και σκληρός έγινε ο κόσμος μας! Άχρωμος κι αδιάφορος κι ας παίρνεις πλάι του την τελευταία αγωνιώδη σου ανάσα!